مراقبت اورژانسی / تثبیت: نرخ مرگ‌ومیر در بیماری فاشئیت نکروزان (necrotizing fasciitis) بالا است. درمان شامل آنتی‌بیوتیک‌های وسیع‌الطیف وریدی (IV) و دبریدمان جراحی فوری بافت‌های عفونی و غیرزنده است. بنابراین، اگر به این تشخیص فکر می‌کنید، خواندن را متوقف کرده و همین حالا با یک جراح تماس بگیرید.

مروری بر تشخیص: فاشئیت نکروزان یک عفونت باکتریایی عمیق و اغلب مخرب است که در امتداد لایه‌های فاسیایی حرکت کرده و به‌طور قابل‌توجهی فراتر از هر علامت پوستی ظاهری از عفونت (مانند اریتم) گسترش می‌یابد. این بیماری ممکن است به‌صورت پلی‌میکروبیال (نوع 1) یا مونو‌میکروبیال (نوع 2) طبقه‌بندی شود. عفونت‌های نوع 1 توسط ارگانیسم‌های هوازی و بی‌هوازی ایجاد می‌شوند و معمولاً میزبان‌هایی را تحت تأثیر قرار می‌دهند که نقص ایمنی دارند، افرادی که به بیماری‌های زمینه‌ای (مانند دیابت ملیتوس) مبتلا هستند، و بیماران مسن. عفونت‌های نوع 2 عمدتاً توسط استرپتوکوک پیوژنز (Streptococcus pyogenes) ایجاد می‌شوند، اگرچه ممکن است توسط استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی‌سیلین (MRSA) نیز ایجاد شوند؛ این عفونت‌ها می‌توانند در افراد سالم بدون سابقه پزشکی قبلی رخ دهند.

در جمعیت کودکان، عفونت‌های نوع 2 (مونو‌میکروبیال) بسیار شایع‌تر از عفونت‌های نوع 1 (پلی‌میکروبیال) هستند.

گونه‌های استرپتوکوک، به‌ویژه S. pyogenes، و MRSA به‌طور مساوی به‌عنوان شایع‌ترین ارگانیسم‌های مسبب در جمعیت کودکان شناخته شده‌اند، که پس از آن پسودوموناس آئروژینوزا قرار دارد. افزایش عفونت‌های تهاجمی S. pyogenes (استرپتوکوک گروه A تهاجمی [iGAS]) در کودکان، از جمله فاشئیت نکروزان و سندرم شوک سمی استرپتوکوکی، در اروپا و ایالات متحده در سال‌های ۲۰۲۲-۲۰۲۳ گزارش شده است.

فاشئیت نکروزان می‌تواند بدون یک ورودی مشخص رخ دهد، اگرچه عوامل خطرساز زمینه‌ساز در جمعیت کودکان شامل تروماهای غیرنافذ و نافذ، شرایط عفونی عمومی و نقایص پوستی و مخاطی (مانند پارگی‌ها، وزیکول‌های واریسلا، زخم‌های نافذ، گزش سگ یا حشرات، شرایط مزمن پوستی و زخم‌های جراحی) است.

بیماران مبتلا به فاشئیت نکروزان به‌طور حاد بیمار هستند. اغلب تصور می‌شود که آن‌ها سلولیت دارند که به درمان آنتی‌بیوتیک استاندارد پاسخ نمی‌دهد. در اوایل سیر بیماری، معمولاً یافته‌های پوستی کمیاب است. درد بیش از یافته‌های فیزیکی است، اگرچه این ممکن است در جمعیت کودکان وجود نداشته باشد. ممکن است نکروز پوستی و تشکیل تاول نیز مشاهده شود. علائم بیماری سیستمیک مانند تب، بی‌حالی، افت فشارخون و تاکی‌کاردی وجود دارد؛ این علائم ممکن است به نارسایی چند عضوی پیشرفت کنند.

هنگامی‌که فاشئیت نکروزان به دیواره پایین شکم، پرینه یا اندام تناسلی محدود می‌شود، به‌عنوان گانگرن فورنیه (Fournier gangrene) شناخته می‌شود. بیماران دیابتی به‌خصوص به گانگرن فورنیه حساس هستند، که اغلب پلی‌میکروبیال با ارگانیسم‌های بی‌هوازی مختلط است.